lauw lauw sani

Hallo allemaal!

Een echt Surinaams stopwoord: 'lauw lauw sani'; gekke, gekke dingen!
Nu is het woord 'dingen' erg geliefd bij de Surinamers, vooral als ze een keer niet weten welk woord ze moeten gebruiken..En dat is erg besmettelijk, ons Nederlands gaat er dan ook niet op vooruit..Maar ach, ook dat is zo weer bijgespijkerd!
Maar ook de afgelopen week hebben we weer heerlijk genoten van Surinaamse 'lauw sani!'
Allereerst hebben we te maken met een rage, we weten niet of die in Nederland ook heerst, het is een soort knikkeren maar dan met elastiekjes. De kinderen schieten om beurten met elastiekjes naar een bepaald punt, en op het moment dat er iemand een elastiekje boven op dat van een andere gooit mag hij alle elastiekjes hebben die op de grond liggen. Het ziet er erg leuk uit om de kinderen zo bezig te zien, iedereen ontwikkelt een eigen 'techniek', wat een erg leuk gezicht is! Een bijzonder detail is dat de elastiekjes niet per zoveel stuks,maar per zoveel gram worden verkocht, net als andere Surinaamse producten waar we iets minder blij mee zijn..
Afgelopen dinsdag zaten we heel hard te werken aan onze scriptie (of deden we een poging tot...) toen er ineens een cruiseschip voorbij kwam. Spontaan liep de basisschool uit, en er werd nog een halve week nagepraat over het schip. De mensen op het schip zijn maar een uur of acht in de buurt geweest, en hebben een paar dingen bekeken, maar de mensen die het gezien hebben waren er meteen weg van. En dan komen wij rare bakra's met onze romantische voorliefde voor verroeste vissersbootjes...lauw lauw sani dus!
Verder is de rust weer wat weergekeerd wat de ziekte betreft, er is waarschijnlijk iets mis geweest met het water, maar het is allemaal weer opgelost! Nu zijn de kinderen druk in de weer met het voorbereiden voor een kinderdag, op 8 april is er een dag waarbij de kinderen helemaal in het zonnetje gezet worden, met ladingen eten en een danswedstrijd. De kinderen zijn hard aan het oefenen, en wie weet....!
En dan hebben we afgelopen woensdag nog een verjaardag gevierd van iemand die we eingelijk niet echt kennen, maar een kennis van ons logeerde er en besloot ons te komen redden van een vrije dag besteden aan werken! Zo kregen we een rondleiding door Marienburg, met zijn beroemde suiker en rum, kregen we te horen hoe het allemaal geweest was en eerlijk gezegd, we konden wel janken. Veel prachtige, welvarende dingen zijn gewoon aan het wegrotten, maar gelukkig, de natuur neemt het weer over. Wie weet is het over een aantal jaren weer precies zoals het geweest is. Maar wij blijven het een lauw lauw sani vinden....
(we hebben trouwens wel heerlijk gegeten die dag....:D)

tot zover ons verhaal, we moeten weer even verder, hopen binnenkort weer een aantal foto's op de site te kunnen zetten, of het lukt is vraag twee..

In ieder geval, voor nu heel veel groetjes, we hopen dat in Nederland de lente eindelijk een beetje begint en dat jullie ook een beetje kunnen genieten van heerlijke warmte!

Bedankt voor alle belangstelling steeds, we zijn er erg blij mee!

Hartelijke groetjes van Hanneke en Aly!